Τεστ Ναρκισσιστικής Διαταραχής Προσωπικότητας

Έγραψα το πρώτο μου ποίημα στην πέμπτη δημοτικού και δεν έχω σταματήσει από τότε. Όπως έχει ειπωθεί περίφημα, «Δεν γράφω ποίηση. η ποίηση με γράφει». Το γράψιμο δεν ήταν πολυτέλεια για μένα. ήταν μια αναγκαιότητα που με κρατάει υγιή. Το να ρίχνω τα συναισθήματά μου σε χαρτί μου έρχεται τόσο φυσικά όσο και η αναπνοή. Ένα πτυχίο Δημοσιογραφίας από τον Χριστό ήταν απλώς το κεράσι από πάνω. Το να γράφω μακροσκελή δοκίμια ως μέρος της προετοιμασίας του UPSC ή των εργασιών όρου ως φοιτητής του JNU δεν ένιωσα ποτέ ως βάρος για μένα. Στην πραγματικότητα, ήταν θεραπευτικό να πληκτρολογείς 2,000 λέξεις με μία κίνηση. Η πρακτική άσκηση ως ρεπόρτερ με το The Indian Express με δίδαξε πώς το να κάνω τις σωστές ερωτήσεις μπορεί να οδηγήσει σε καθαρά και συναρπαστικά κομμάτια. Συναισθηματικά, έχω παρατηρήσει έντονα και βιώσει ασυνέπειες στις σχέσεις - τόσο στη ζωή μου όσο και γύρω μου όσο μεγάλωνα. Έχω πηδήξει από σχέση σε σχέση, είτε είναι μακρινή είτε χωρίς ανταπόκριση, τοξική ή καταχρηστική, ζωντανή ή περιστασιακή. Για να θεραπεύσω τον πόνο και τον πόνο της καρδιάς αυτών των εμπειριών, καθώς και από τον σκληρό γάμο των γονιών μου, θα ανέβαζα μεγάλα κομμάτια στο Instagram. Αυτές οι αναρτήσεις έγιναν ταυτόχρονα ένας χώρος εξαερισμού και η αρχή του ταξιδιού μου προς την αγάπη για τον εαυτό μου. Μερικοί άνθρωποι άρχισαν να σχετίζονται με το γράψιμό μου και μου έλεγαν, "Θα πρέπει να πληρωθείς για αυτό!" Λοιπόν, εδώ είμαι. Βρήκα το μέσο μου να απελευθερώνει τα συντριπτικά συναισθήματα και τα μαθήματα που έχω πάρει, βγάζοντάς τα από το σύστημά μου